De laatste etappe van deze gehele trip is India. Een land die ik al een tijd heb vooruitgeschoven. Ik hoor zoveel verschillende verhalen over India dat ik eerst maar eens meer reiservaring op moest doen voordat ik er naar toe zou gaan. En achteraf blijkt het allemaal nog mee te vallen. Ja er valt genoeg op of aan te merken. De geuren van open riolen tot aan de verfijnde geur op de markt. Van goed eten tot aan verschrikkelijke smaken – en laat staan om geen voedselvergiftiging op te lopen. En dan de Chaos. De Indiërs zijn daar meesters in. Van de drukte in de tempels, iedereen wegduwen, omver lopen en dan geen excuses maken voor het aanstoten. Tot aan de verschrikkelijke verkeersdrukte aan toe. Elke chauffeur of het nu in de auto, tuktuk, fietser of wandelaar is heeft een eigen wil. Met name autochauffers denken allemaal Max Verstappen te zijn. Van rechts en links in halen, hard optrekken op 10 meter om het gat dicht te rijden en dan hard op de rem trappen. En dan continu toeteren. De standaard regel is alles wat voor je gebeurd jouw verantwoordelijkheid is. Alles in de dode hoek, naast je en achter je een andermans verantwoordelijkheid. Of op de diverse scholen waar ik lesgegeven en workshops gegeven heb dat ze pas op het laatste moment gaan beslissen wat we nu precies gaan doen.
Maar India heeft ook heel veel mooie kanten. Ik had het al over het eten gehad. Maar Indiërs zijn heel Joviaal heel expressief. Net als Italianen gebruiken ze vaak hun hele lichaam en hun handen om iets duidelijk te maken. Ze zijn ook heel erg gastvrij met name de Punjab staat waar ik al laatste les had gegeven is deze cultuur zo warm. Elke stad heeft op zijn minst een aantal tempels van diverse religiën. De diepe spirituele betekenissen is zo diep verankerd in de Indiase cultuur dat het heel normaal is dat je mediteert dat je dingen ziet en ervaart vind ik heel mooi.
Bangalore
Vanuit Kuching vloog ik naar Bangalore. Ik had besloten om eerst India zelf te ervaren. Een paar dagen laten zou ik beginnen met lesgeven en dan zijn er altijd mensen in de buurt die je willen helpen. Dus eerst maar zelf dingen uitvogelen. Ik kwam na een tussenstop in Kuala Lumpur na middernacht aan. Na wat connectieproblemen met de telefoon kon ik rond half 1 de taxi pakken met de chauffeur waar ik al eerder mee contact had. In een dodemansrit (niet overdreven) waar je als formule 1 coureur slalomt om andere weggebruikers, gaten en obstakels op de weg moet ontwijken en oh ja… tegenliggers op de verkeerde weghelft. De temperatuur in Bangalore was aangenaam en er is veel te zien en te ontdekken. Ik besloot op de eerste dag eerst gewoon rond te lopen en rond te hangen. Leuke markten en daar een paar kerken te bezoeken. Ook moest ik nog een simkaart kopen. Service in India is niet zo heel snel kan ik je vertellen om een prepaid kaart te kopen hebben we 2 uur over gedaan. Daarnaast nog wat musea bezocht.
Op de tweede dag ging ik naar diverse gebedshuizen en tempels. De drukst bezochte was Iskcon temple. Ik had zo’n beroerd tijdstip uitgekozen dat ik er spijt van had dat ik ging. Het was daar zo druk. Dat in een verlichte omgeving als deze gewoon geduwd werd. De tempel is mooi maar omdat het zo druk was werd je meegevoerd met de stroming. Je kon nauwelijks een plek vinden om tot bezinning te komen en dat doet een beetje afbreuk aan de ervaring. Want de tempel is wel mooi.
Delhi – Apeejay Stya University
Vanuit Bangalore vroeg in de ochtend naar het vliegveld gegaan. Het werd nog even spannend of mijn vlucht naar Delhi zou vertrekken. De dag ervoor waren er veel vluchten gecanceld door de dichte mist (een mengeling van mist, kou en smog). Ik had 3 uur vertraging maar uit eindelijk kon ik toch naar Delhi vliegen. Dat India groot is blijkt maar weer, ik heb 3,5 uur gevlogen. Eenmaal in Delhi aangekomen heb ik Rajni ontmoet die de komende twee weken zou vergezellen. Ik heb Rajni 5 jaar geleden leren kennen via mijn contacten. En na 5 jaar heb ik haar in het echt mogen ontmoeten. Een aardig vrouw waar je het heel gezellig mee kan hebben met veel goede vakkennis. Meteen nadat ik geland was ben ik naar de eerste Universiteit gegaan waar ik les zou gaan geven. Het was 50 minuten buiten Delhi op het platteland buiten de satelliet stad Guguram. De Campus was mooi en schoon. Er waren alleen niet veel mensen. Het valt midden in de examens en eindprojecten bij stagebedrijven. De studenten die er waren een 30-tal die deelnamen aan mijn workshop waren niet altijd even gemotiveerd (juist door die examens). Ik heb in ieder geval van de 6 groepen die bij aanvang meededen bleven er 3 groepen over. Dat is een beetje jammer maar ik blijf tot het einde mijn ding doen voor de studenten die wel willen. De staf en de leraren waren aardig maar hadden een beetje dezelfde mentaliteit van passiviteit en kwamen niet in beweging om de studenten te blijven motiveren. Ze kwamen alleen in beweging als het belangrijk was voor henzelf. Zoals een fotomoment of dat ze iets mochten zeggen. Al met al moet ik zeggen heb ik toch een voldaan gevoel aan overgehouden nadat we de eindpresentaties gezien hebben. De groepen die over waren hadden, lieten in ieder geval mooi werk zien.
Delhi – bezienswaardigheden
Wat is Delhi bezoeken zonder de bezienswaardigheden te zien. Rajni of de staf van Stya University lieten mij elke avond een deel va de stad zien. Meestal diverse tempels en historische gebouwen zoals de India gate en de Raja Nahar Singh paleis. Ik heb heel veel Hindoeïstische tempels gezien. Die er iedere keer anders uit zien. De mooiste tempels vond ik de Gurudwara Sri Bangla Sahib een Sikh tempel ter ere van de 8e Guru. Ook omdat het Sikhisme mij een beetje onbekend is. In tegenstelling tot het Hindoeïsme, de grootste religieuze stroming, hebben de Sikh 1 god. Hun streven is dat alle geloven welkom zijn en men samen als mens voor algemene verlichting kunnen zorgen. Het ziet er soms intimiderend uit met al die dolken en speren maar over het algemeen zijn de Sikh heel vriendelijk. De lotus tempel is trouwens ook een mooie die eigenlijk a-religieus is maar dat gebouwd is om alle religien samen te brengen.
Jalandhar
Na een mooie week in Delhi ben ik vanaf Delhi trein station naar Jalandhar vertrokken. Ik zat, omdat Apeejay foundation dat wilde, in de 1e klas terwijl mijn contactpersonen in de 2e klas zaten. Eenmaal in Jalandhar werd ik gevraagd of ik zin had in een bruiloft met Rajni en haar gezin. Samen met Ricky, de man van Rajni en Rajni zelf zijn we naar de bruiloft gegaan. Het is een tent midden in de wijk waar ze wonen. Een kleurrijke tent met heel veel pracht en praal en heel veel eten. Nu is het Hindoeïstisch huwelijk best ingewikkeld omdat ze verschillende fasen hebben voordat het huwelijk voltrokken wordt. Ik zit in een bepaalde fasen waar ze de religieuze zegeningen krijgen van de priester. En uiteraard is het tijd om heel veel te snacken en te eten. Jalandhar is een kleine stad van ongeveer 1 miljoen inwoners. Het is een stad als elk ander in India, stoffig, vuil, weinig gerenoveerd met verschrikkelijk veel chaos in het verkeer. Er zijn niet zo heel veel bezienswaardigheden in Jalandhar dan een aantal mooie tempels. Wat ik eigenlijk leuker vond is Republic Day op 26 januari 1950 werd de grondwet ingevoerd wat betekende de onafhankelijke status van India als land. Dat gepaard met veel parades, dans en muziek. Met name de militaire opkomst vond ik indrukwekkend. De militaire in prachtige gewaden die paraderen in 1 ritme langs het publiek
Jalandhar – Apeejay College of Fine Arts.
Het daadwerkelijke doel dat ik in Jalandhar was, was om les te geven op de lokale College of Fine Arts dat onder dezelfde vlag viel van Apeejay foundation (waar ook Stya University een onderdeel van was). En ik moet zeggen. Alles wat een beetje tegenviel in Delhi is me hier totaal het tegenovergestelde. Dezelfde workshop die ik op Stya gaf was dezelfde in Jalandhar tijdens de 8e International Design week. Het enthousiasme hoe de studenten en de docenten zijn is enorm te noemen. Iedereen is heel oprecht aardig omdat ze geinteresseerd zijn in jouw. Het creatieve talent staat voorop en dat voel je. De discussies die ik met de studenten had en met de docenten snijdt houdt. Hoewel Indiërs soms wat andere meningen op design en creatie houden snappen we dat we van dezelfde passies houden. Mijn workshop Design Thinking kan soms wat pittig zijn en de leercurve kan qua instap voor de eerstejaars best hoog zijn maar dat hebben de studenten goed opgepakt. Ook het aantal studenten die meededen was enorm. Waar we misschien 20 mensen in Delhi bij betrokken waren deden er 200 man mee in Jalandhar. Ook hoe de mensen mij ontvangen hebben is erg authentiek en warm. Daar staat de Punjab staat om bekend. Je op een voetstuk zetten en je er niet meer van af halen. Altijd beleeft en vragen wat ik wil qua eten en wat ik graag wilde doen. Ook hielp de staf goed coordineren om de 200 deelnemers in goede banen te leiden. Wat resulteerde in heel goed creatief werk met de eindpresentaties.
Amritsar
Een van de laatste bestemmingen was Amritsar. Amritsar is een hele historische stad met vele historische bezienswaardigheden. In tegenstelling tot Jalandhar is de binnenstad heel mooi gerenoveerd. De meeste belangrijkste bezienswaardigheid is de Gouden tempel. Deze tempel is eveneens weer een Sikh tempel ter ere van de 4e goeroe. Heel de opzet is heel uniek alles is veel groter dan de grootste tempel die ik gezien heb. De gouden tempel is eigenlijk heel klein omgeven met een enorm vijver waar je kan baden ter reinigen van je lichaam. Om de vijver staat een enorme muur die heel het complex ommuurt. Het geheel voelt heel sereen aangezien er een half miljoen mensen elke dag deze tempel bezoeken. Er hangt een hele goede energie in dit complex. Daarnaast volgens Sikh religie kan je hier ook (gratis) eten voor iedereen die honger heeft. Ook is een aangebouwd gedeelte waar je, als je geen geld hebt, kan slapen. Verder heeft Amritsar een aantal leuke wijken en (nauwe) straatjes waar je in kan verdwalen. Het is erg leuk. Daarnaast heeft Amritsar ook bijdragen aan de identiteit van India. In 1919 kwamen na een protest 379 (dit is de officiele telling naar verluid zijn er 1800 mensen overleden) mensen om nadat de voormalige kolonisator – Verenigd Koninkrijk – scherp schoot op deze protestanten. Dit wordt nog steeds herdacht op de plek waar het gebeurde. Het geheel is een plek van bezinning. De kogelgaten zie je nog steeds in de muren. Dat is best intens om te zien.
Zo is het einde gekomen aan mijn mooie reis door Azië. Ik heb heel veel nieuwe landen op mijn lijstje bij kunnen schrijven die ieder een eigen cultuur, bezienswaardigheden hadden en mensen. Het is zo snel gegaan en de hoogtepunten volgende in rap tempo met elkaar op. Dat het zeker nog weken gaat duren dat het op mijn in gaat dalen. Voor nu laat ik alles in mijn beloop en als ik thuis dat heel langzaam het besef komt wat ik allemaal heb gezien. En dan… moet ik weer gaan werken. 🙂 Waar ik best naar uitkijk omdat ik helemaal op ben geladen en waar met frisse moed tegenaan kan gaan.
Als je dit leuk vind check dan ook:
Island Hopping op de Filipijnen
Japan het land van de rijzende zon
De kop is eraf… de start in China
Religieus Myanmar blog & foto’s
Zhengzhou (郑州) awesome laidbackness
No Comments