‘Traveling disabled becomes disabled traveling.’
Dat is een van mijn motto’s als ik aan het reizen ben. Slechthorend met 65 dB gehoorverlies aan 1 oor en met het andere oor doof weerhield mij er niet van om vanaf december 2014 continu aan éen stuk door te reizen. Regelmatig terug geweest naar Nederland maar niet stil kunnen zitten en met mijn koffer of backpack nog steeds niet uitgepakt op naar de volgende bestemming. Het is een lifestyle geworden mijn way-of-life is vaak over de grens te gaan werken en tussendoor te gaan reizen. De ervaringen tik ik regelmatig op http://www.thecreativeglobetrotter.nl. Het is haast een tweede natuur geworden.
Reisblogs zijn er genoeg. Maar voor de verandering wilde ik eens schrijven over waar je rekening moet houden als je slechthorend of doof bent tijdens (lange) reizen. Op het moment van schrijven zit ik in Sri Lanka en aan het strand leek het mij een goed idee om eens goed na te denken waar je als slechthorende rekening mee moet houden.
Overigens een disclaimer dit zijn geheel mijn eigen reiservaringen rondom de wereld en niet vanuit een fabrikant of merk. Het is aan jou of je hier iets mee doet of niet.
1. Batterijen
Slechthorend? Of als je doof bent of je hebt een oplaadbare power-capsule voor je CI dan is dit niet nodig. Echter als je slechthorend bent zijn batterijen een ‘must’. Zonder batterijen kan je niks verstaan. Op het moment als je gaat reizen bedenk hoeveel batterijen je nodig hebt en voeg 30% bij het aantal bij op. Hou er rekening mee dat voornamelijk de ‘armere landen zoals in centraal Azië, Zuid-Oost Azië, Centraal Amerika, Zuid Amerika en Afrika dat je moeilijk aan batterijen kan komen.
Deel de hoeveelheid batterijen door de helft en doe de ene helft in je koffer of backpack en doe de rest in je handbagage of rugzak die je altijd bij je hebt. Mocht er iets gebeuren dat je backpack of koffer vermist wordt heb je nog altijd een deel van de batterijen over. Dit geldt ook voor je accu’s van je CI, verdeel het over twee tassen of backpackers. En de oplader van de accu’s hou die bij je handbagage. Behandel je belangrijkste dingen nét als je paspoort en bankpas. Die wil je ook niet kwijt. Waar je, je paspoort en bankpas bewaart, bewaar dan ook je reservetoestel, batterijen en oplader.
2. Reserve toestel
Als slechthorend persoon ben je als de dood als er iets met je toestel gebeurd. Mocht er iets gebeuren met je nieuwe toestel, neem dan een reserve toestel mee. Ik heb zelf nog toestellen van de vorige jaren. Die neem ik altijd mee. Maar er zijn mensen die geen oud reserve toestel hebben. Ga dan naar de audiciën waar je altijd heen gaat en leg de situatie uit. Dat je op reis gaat en dat je een reserve toestel nodig hebt. In de meeste gevallen (maar wel onder bepaalde voorwaarden) geven ze je een mee. Of misschien wil een van je vrienden of familie hun reserve toestel kwijt. Er is altijd een manier om aan een extra toestel te komen. En behandel je reserve toestel hetzelfde als je paspoort in tip 1.
Ik zou overigens afraden om een Rogerpen, solo apparatuur of een table mic mee te nemen. Dat is alleen maar extra bagage en uit ervaring weet ik dat je ze niet gaat gebruiken als je op reis bent. Overigens dat zijn nog meer dingen om op te letten. Als je ergens voor een lange tijd verblijft zoals ik deed in China voor 1 jaar dan is het handig om mee te nemen als je veel overleg hebt met groepen.
3. Droogdoos of Silica gel zakjes
Het kan een keer voorkomen door een regenbui of door een of andere situatie dat je gehoorapparaten of CI-toestel nat wordt. Dan kan je een droogdoos meenemen. Echter vind ik dit veel te groot en zoals ik al zei nog meer voorwerpen om op te letten. Het is in ieder geval niet mijn voorkeur om te drogen. Maar als je genoeg plek hebt in je backpack of koffer laat het je niet weerhouden.
Ik neem liever mijn Silica-gel zakjes mee en mijn doosje waar ik mijn gehoorapparaat in doe. Neemt minder ruimte in beslag. Silica gel zakjes zijn zakjes die je voornamelijk vindt in de verpakking van kleding, schoenen en broeken die je (online) koopt. Deze zakjes zorgen ervoor dat het vocht onttrekt. Bewaar deze en neem ze mee. Mocht het een keer voorkomen dat je hoortoestellen of CI-toestel nat worden stop deze in het doosje met de silica-gel zakjes en doe het dicht laat het voor 1 nacht staan en dan zijn ze als het goed is droog.
4. Slaapmasker
Ik ben erg gevoelig voor licht. Als ik slaap en er komt een streepje daglicht door het gordijn word ik meteen wakker en dan kan ik niet meer inslapen. Doven en slechthorenden die ik ken, de meeste, hebben daar ook last van. Als je een goede nachtrust wil, naast je earplugs als je nog teveel hoort zonder je gehoorapparaten, is een slaapmasker noodzakelijk. In hostels waar ik verblijf heb je ook te maken met andere gasten zeker als je in een kleine zaal slaapt met meerdere bedden en gasten. Wanneer ze ’s nachts terugkomen van een laat avondje stappen en je ligt in bed te slapen en ze doen het licht aan is het fijn dat je door kan slapen met slaapmasker.
5. Communicatie deel 1 – vertaalsoftware
Communiceren is vaak een ‘ding’ in het buitenland voor iemand die doof, CI of slechthorend is. Engels praten en schrijven is handig als je het kent. Ik wil niet zeggen dat je zonder je engels niet moet gaan reizen maar het maakt het wel handiger en je voelt je minder geïsoleerd van mede reizigers of van locals. Maar wat als Engels niet werkt?
Tegenwoordig heeft iedereen wel een smartphone. Handig om de weg te zoeken maar ook handig als je er niet uitkomt. Mijn ervaringen in China waren best moeizaam als het ging om te communiceren buiten de campus waar ik lesgaf. En het maakt op dit moment niet uit of je doof of slechthorend bent. Niemand kon er engels, alleen Chinees. Maar het was wel handig om vertaal software op je mobiel te hebben. Pleco is goede vertaalsoftware in China. Woorden en zinnen kunnen vertaald worden en als je voor de uitgebreide versie betaald kan je ook Chinese karakters optisch inscannen en dit wordt dan vertaald op je mobiel.
Buiten China kan je ook gebruik maken van de Google translate app. Je kan offline de talen downloaden die je graag wilt hebben. Nu heb ik Vietnamees, Thais en Chinees op mijn app staan. Handig als je er echt niet uitkomt. Echter is dit geen garantie dat de boodschap volledig overkomt. Hou dan in ieder geval pen papier achter de hand, of gebaren achter de hand om iets uit te tekenen of te gebaren.
6. Communicatie deel 2 – Eten.
Wat ik in China deed is zoveel mogelijk lekker dingen, of eten wat er lekker uitzag fotograferen en op mijn mobiel opslaan. Er komt een moment dat je in een tentje terecht komt waar alles op tekst staat, in een onbekende taal, en er geen foto’s voor handen zijn om aan te wijzen wat je wil. Laat dan de gerechten zien op je foto toestel die je graag wilt hebben. En ja in de meest afgelegen plekken waar ik geweest ben zelfs dan is het mogelijk dat ze het gerecht niet kennen. Laat je daarvoor niet weerhouden en wijs wat aan op het menu. Iets onbekends proberen is ook een onderdeel van de reis.
7. Leer woorden van het land waar je naar toegaat.
Ik zei al dat het handig is om een zeker niveau van Engels te hebben om te communiceren. Maar het maakt het nog leuker om wat woorden te leren van het land waar je naar toe gaat. Niet alleen voor het communiceren met locals (locals vinden die altijd prachtig) maar ook voor jezelf om iets nieuws aan te leren. Je kan op twee manieren wat woordjes leren. Vooraf voordat je gaat reizen. Of tijdens de reis zelf. Het is geheel aan jou waar je voorkeur naar uitgaat. Ik merk dat ik de taal ontzettend (of in ieder geval heel veel woorden die ik mee krijg) snel aanleer op het moment als ik in het land ben. Dus ik wil naar het toilet en dan vraag je aan de mensen die er vandaan komen wat het lokale woord voor toilet is en dat onthoud ik.
2 jaar geleden was ik in Zuid-Amerika en ik kon geen woord Spaans. Nu wil ik niet zeggen dat mijn Spaans goed is maar ik ken nog heel veel woorden om in ieder geval te communiceren in het Spaans mocht ik weer een Spaanstalige tegenkomen of in een Spaanstalig land terecht komen. Of wat te denken in China nooit verkeerd om woorden of zinnen te leren. Ik merk nu met mijn huidige reis dat ik Chinezen tegenkom die niet helemaal uit hun Engels komen dan switch ik over naar Chinees. Heel handig maar ook handig voor later. En kijk niet naar de uitspraak of omdat je slechthorend bent dat je het niet kan verstaan. Het gaat om communiceren.
Hou er rekening mee de woorden die je leert te onderhouden. Anders vergeet je ze. Als ik in Nederland naar de Chinees ga bestel ik in het Mandarijns, niet alleen grappig om die verbaasde gezichten te zien maar ook om de woorden te onderhouden.
8. Xiao mi band 2 als trilwekker
Regelmatig had ik als slechthorende reiziger last van slaapgebrek omdat ik de tijd in de gaten zat te houden. Elk uur wakker om mn mobiel op te pakken en te checken hoe laat het is. Zeker op een dag of nacht als ik vroeg moest vertrekken. Als backpacker slechthorend of niet wil je zo licht mogelijk reizen een tril of flits wekker, hoe klein ook, neemt toch ruimte in beslag. Zeker als je ruimte wil besparen. In China kwam ik bij toeval op een andere oplossing. Een smart watch. Niet zozeer een apple watch of duur ander horloge, maar de Xiao mi band 2. In Nederland via de betere elektronica zaak of webshops zoals bol.com te verkrijgen. Kosten zitten tussen de 25-50 euro. Het is een horloge die te synchroniseren is met je mobiel. Je kan de tijd aflezen, een stappenteller erop zetten en het belangrijkste een wekker. Het vibreert namelijk als de tijd afgaat. Het is ook erg robuust want ik slaap er namelijk mee. Je kan zelfs via diverse tijden aangeven en een snooze mode aanzetten als de wekker elke 10 minuten af moet gaan. Superhandig als horloge en als trilwekker op je arm. En ik verzeker je een fijne nachtrust.
Inmiddels heeft t merk Xiao mi band 3 uitgebracht. Deze heb ik nog niet getest.
9. Bewaar je hoortoestellen in je kussen.
Net als je paspoort ben je erg voorzichtig met je hoortoestellen. Ze zijn t belangrijkste die je hebt. Ik slaap regelmatig in hostels in verre landen en als er een ‘kluis’ of locker is berg ik mn belangrijke dingen daar in op zoals m’n fotocamera. Maar aller belangrijkste ding is als ik ga slapen doe ik mijn paspoort, mobiel en hoortoestellen (in doosje uiteraard) altijd in mn kussen. Gelukkig is t comfortabel slapen. Vergeet alleen niet als je de volgende ochtend wakker wordt je hoortoestellen weer in te doen en je paspoort weer mee te nemen. Leer je aan om elke ochtend hetzelfde ritueel te doen bij t leeghalen van je kussen. Dan kan je t nooit vergeten.
Bonus tip: laat je door niks weerhouden.
Als mensen reizen proberen ze alles zo veilig mogelijk te houden. Maar gaan nauwelijks buiten hun aangegeven grenzen of kaders om. Probeer tijdens je reizen die grens te verleggen. Ga het gesprek aan met de locals op de markt. Probeer eten wat je nog nooit geprobeerd hebt. Neem voor de lol een lokale of regionale bus om van plek A naar B te reizen. Je zult zien dat je er door verrijkt wordt. Hoe meer je reist, wat ik doe 3 jaar aan éen stuk, hoe minder het een issue wordt dat je slechthorend bent. Ik geloof dat meeste goedhorende reizigers dezelfde problemen hebben als iemand die slechthorend en doof is of CI heeft. En hoe meer je reist hoe meer je de vaardigheden natuurlijk begint te worden. Hoe meer je naar je mogelijkheden kijkt van wat je wel kan dan wat je niet kan. Reizen is voor mij de ultieme manier om die grens en de mogelijkheden te ontdekken dan thuis of op het werk achter de computer. Het geeft je energie om alles aan te kunnen zeker als je thuis komt.
Traveling disabled becomes able traveling!
Meer over mijn reiservaring lezen check dan:
Dubai, Arabische extravagantie
Nepal, het dak van de wereld blog
Dat tip van Xiao mi band 2 is een goeie, thanks! Scheelt mij gauw 70 euro voor een reistrilwekker, die ik nog overwoog aan te schaffen voor m’n hiking trip.